30. Dance of the Ambalavar, the three letters and Kailayam

Verse 30

பாரப்பா விண்ணமொரு மவுனங் கேளு

பராபரத்தி னடியினுட பாதம் போற்றி

ஆரப்பா நசிஎன்று மசிஎன்றோதி

அடங்காத தேவிதனை அர்ச்சித் தேற்றிக்

கூரப்பா குவிந்துமனமொன்றாய் நின்று

கூடுகையில்அம்பலவர் கூத்துந்தோணும்

சேரப்பா விம்மூன்று எழுத்தினாலே

சிவனுடைய கயிலை வரை தெரியலாச்சே

Translation:

See son, hear about another silence,

Praising the sacred feet of the Paraparam

Chanting na si and ma si

Worshipping the Devi who is uncontrollable and raising her

Remaining, Son, with the mind focused

While associating, the arena one’s dance will appear

Join, Son, with these three letters

Siva’s Kailaya started becoming visible

Commentary:

The term “mavunam” is generally interpreted as silence.  When Subramanyar says “innam oru

mavunangkelu” then one wonders what this term really means.  If we split this word as “ma+u+ang” it means laya or ma the manifested world becoming u the sakthi and ang the Siva. The order of manifestation is sakti, the u emerging from Siva the ang and manifesting as ma the world.  The reverse of this process is laya or merging with the origin. 

The three letters that Subramanyar mentions here are na, si and ma.  Si is the agni  bheejam.  It is the letter of the manipuraka cakra that represents the fire element.  Na is the letter of the muladhara where our karma and samskara are stored. The manifested world that each of us face depends on the set of karma and samskara that start operating in this birth.  Ma is the letter of the svadhishtana or sva+adhishtana- the locus of the self.  The svadhishtana cakra operates in conjunction with the muladhara cakra in a specific birth.  Thus, ma si may represent the burning

away of all the factors that inhibit the soul from leaving the manifested world and merging with the state of supreme consciousness.  The Devi who is uncontrollable is the kundalini sakthi.  When she emerges from her inactive state and ascends through the sushumna nadi is it like a raging fire.  This process is facilitated by mental focus. 

 “ambalavar” means the one of the arena.  The arena here is the citramabalam or the arena of consciousness.  Kailaya represents the state of supreme consciousness.  Subramanyar says that during this process this state starts to become perceivable.   

பொதுவாக மவுனம் என்னும் சொல் பேச்சற்ற நிலையைக் குறிக்கும்.  “இன்னம் ஒரு மவுனங்கேளு” என்று சுப்பிரமணியர் கூறும்போது இந்த சொல் எதைக் குறிக்கிறது என்ற கேள்வி எழுகிறது.  மவுனம் அல்லது மவுனங் என்னும் சொல்லை ம+உ+அங் என்று பிரித்தால் ம என்பது மாயையால் தோற்றுவிக்கப்பட்ட உலகத்தையும் உ என்பது சக்தியையும் அங் என்பது அனைத்துக்கும் காரணமான சிவத்தையும் குறிக்கும்.  இவ்வாறு மவுனங் என்பது வெளிப்பட்ட உலகம் மீண்டும் தனது ஆதி நிலையை சிவநிலையை அடைவதைக் குறிக்கிறது. இதுதான் லயம்.  சுப்பிரமணியர் இங்கே லயத்தைப் பற்றித்தான் பேசுகிறார்.

இப்பாடலில் குறிப்பிடப்படும் மூன்று எழுத்துக்கள் ந, சி மற்றும் ம என்பவை.  ந அல்லது நங் என்பது மூலாதாரத்தின் எழுத்து.  ம என்பது ச்வதிஷ்டானத்தின் எழுத்து, சி என்பது மனிபூரகத்தின் எழுத்து.  மூலாதாரம் பூமி தத்துவத்தையும், ஸ்வாதிஷ்டானம் நீர் தத்துவத்தையும் மணிபூரகம் நெருப்புத் தத்துவத்தையும் குறிக்கின்றன. மூலாதாரத்தில்தான் நமது கர்மங்களும் சம்ஸ்காரங்களும் சேமித்து வைக்கப்பட்டுள்ளன.  சுவாதிஷ்டானம் என்பது ஸ்வ+ அதிஷ்டானம் என்று பிரியும்போது தனது இருப்பிடம், ஆத்மாவின் பதம் என்று பொருள்படும்.  இதனால் நசி என்பது மூலாதாரத்தில் உள்ள கர்மங்களின் எரிப்பையும் மசி என்பது ஆத்மாவை தனது உயர்நிலையை அடைவதைத் தடுப்பவற்றின் எரிப்பையும் குறிக்கின்றன.  இவ்வாறு இந்த மூன்று எழுத்துக்களையும் உச்சரித்து மனக்குவிப்புடன் நோக்கினால் கட்டுப்படுத்துவதற்கு அறியவளான குண்டலினி சக்தி மேலே ஏறுகிறாள்.  அப்போது அம்பலவரின் ஆட்டம் புலப்படும் என்கிறார் சுப்பிரமணியர்.   அம்பலவர் என்பது பரவுணர்வு நிலையைக் குறிக்கும்.  இந்த விழிப்புணர்வு நிலையின் ஆட்டமே, அசைவே, உலகமாக விரிகிறது.  இது நடைபெறும் இடம் கைலாயம்.  கைலாயம் என்பது சஹாஸ்ராரத்தைக் கடந்த நிலையைக் குறிக்கும்.  இந்த நிலை இந்த சாதனையின்போது மெதுவாகப் புலப்படஆரம்பிக்கும் என்கிறார் சுப்பிரமணியர்.