21. Subramanyar talks about the bheejakshara

 
Murugan Temple Ulsoor, Bangalore


Verse 21

மறந்திடா திருந்திடவே எழுத்தைச் சொல்வேன்

மனமல்லோ மனோன்மணியம் மணியைப் போற்றி

இறந்திடாது இருந்திட ரீங்காரந்தன்னை

ஈஸ்வரியாள் பீடமென்று நிலையில் சாற்றப்

பரந்திடாக் குருவிகளும் பொசுங்கிப் போகும்

பாரடா அஞ்செழுத்தின் பயனை மைந்தா

நிறந்திடாச் சிம் மொன்று நினைவாய் ஒட்டி

நீங்காமல் நம் மென்ற நினைவிற்றாக்கே

Translation:

I will tell the letter to remain without forgetting it

Isn’t it the mind, the manonmaniyam? Praising the jewel

To remain without termination, the reengkaara.

Establishing it firmly as the dais of Isvari

The sparrows that do not fly will get burnt

Son, see the benefit of the five letters

Sticking the thoughts as sim

Make it firmly as nam without leaving it.

Commentary:

In this verse Subramanya is describing the mantras and how they should be uttered.  The reem  should be uttered first as the dais of Manonmani.  The name Manonmani or mana+unmani, corresponds to a state beyond the mind.  The mantra reem should be uttered to remain in this state incessantly.  This mantra should become the dais of Isvari or the commander of everything.  This will burn away all the fleeting entities- emotions, desires, attachments etc.  The five letters mentioned here are the namacivaya.  Among these five letters, the letter si is said to be Siva’s letter.  This letter corresponds to vaalai or the fire of kundalini.  Nang or nam corresponds to the muladhara cakra.  Thus, Subramanyar says the letter si should be contemplated upon while focusing on the muladhara or the letter nang.  This is the method of raising the fire of kundalini through contemplation.

இப்பாடலில் சுப்பிரமணியர் மந்திரங்களைப் பற்றிக் கூறுகிறார்.  ரீங்காரம் என்பது மனோன்மணியத்தின் மந்திரம் என்கிறார் அவர்.  மனோன்மணி என்பது மனம்+ உன்மணி என்று பிரிந்து மனம் கடந்த தூய விழிப்புணர்வைக் குறிக்கும்.  இந்த நிலையில் நிலைபெற்றிருக்க ரீங்காரம் உச்சரிக்கப்படவேண்டும்.  இந்த மந்திரத்தை ஈஸ்வரி அல்லது அனைத்துக்கும் தலைவியின் பீடமாக இட்டால் குருவியைப் போல பறந்துகொண்டிருக்கும் உணர்ச்சிகள், ஆசைகள், பற்றுக்கள் ஆகியவை பொசிந்துபோகும்.  இப்பாடலில் குறிப்பிடப்படும் ஐந்தெழுத்து நமசிவாய.  இந்த ஐந்தெழுத்தில் சி என்பது சிவனின் எழுத்து எனப்படுகிறது.  அது தீ தத்துவத்தைக் குறிக்கும்.  இந்த அட்சரத்தை உச்சரித்து கவனத்தை நங் அல்லது மூலாதாரத்தில் வைக்கவேண்டும் என்கிறார் சுப்பிரமணியர்.