29. It is the sound of the earth, it pervades the sakthi deeksha

Verse 29

காணுவது பராசத்தி தீட்சைக்கெல்லாம்

கலந்திருந்தது அதினுடைய கனல்தான் மைந்தா

பூணுவது இதையன்றிப் புலன்வேறில்லை

பூமியுட நாதமென்றும் இதற்குப் பேரு

வாணுலகில் திரியாதேமயங்கிடாதே

வாய்பேசாப் பூரணத்தை வணங்கிப் போற்றி

தோணுவதல்லாம் உனக்குத் தோணும் பாரு

துரியாதீதம் தனைத் தொடந்து பாரு

Translation:

In all the initiations for Parasakthi

Its fire merged within them

This is that which is adorned, the senses are not something else

This is also called the sound of the earth

Do not roam around in this world do not get deluded

Praising the fully complete that does not speak/ that cannot be spoken about

All that, that should occur, will occur for you

Continue seeing the turiyatheetham.

Commentary:

Subramanyar tells Agatthiyar that all the sakthi deeksha are pervaded by the fire of kundalini, the Lord’s supreme energy.  Agatthiyar in his paripurna sutra 216 talks about different Sakti deeksha and Siva deeksha. This is the substratum for the nada or sound.  Subramanyar says that this constitutes the nada of the earth.  Earth here means both the physical world that we see as well as the muladhara the site that represents the earth principle.  Subramanayar tells Agatthiyar to not get deluded if someone says something different about this concept.  He tells Agatthiyar to praise the “vaai pesaa pooranam”.  This may mean the fully complete state which is supreme silence or the state that is beyond verbal expression.  If Agatthiyar does so, “all that which should occur will occur for him”.  This may mean all the thoughts, all the sites and all the revelations.   To have this happen Agatthiyar should watch the state of turiyatheetha or the state of consciousness beyond the turiya. 

The soul remains in the muladhara when it is in the state of turiyatheetha.  The fire of kundalini is also in the muladhara.  It is this fire that forms the basis of everything in this world.  This is the site of the nada and bindu that expand as the manifested world.  This is the revelation that Subramanyar is conferring upon Agatthiyar.

இப்பாடலில் சுப்பிரமணியர் எல்லா சக்தி தீட்சைகளுக்குள்ளும் இருப்பது இந்த குண்டலினி அக்னிதான் என்கிறார். அகத்தியர் தனது பரிபூரண சூத்திரம் 216ல் பல நிலைகளான சிவ தீட்சை சக்தி தீட்சைகளை விளக்குகிறார்.  இந்த அக்னியே பூமியின் நாதமாக இருப்பது என்கிறார் சுப்பிரமணியர்.  இங்கு பூமி என்பது உலகத்தையும் நமது உடலில் மூலாதார சக்கரத்தையும் குறிக்கும்.  மூலாதார சக்கரம் பூமித் தத்துவத்தைக் குறிக்கும்.  இங்கிருந்துதான் நாதமும் பிந்துவும் உலகமாக, நமது உடலின் பல்வேறு தத்துவங்களாக, நமது புலன்கள் உட்பட, விரிகின்றன.  இந்த உண்மையை அறியாமல் உலகில் மயங்கித் திரியவேண்டாம் என்று சுப்பிரமணியர் அகத்தியரிடம் கூறுகிறார்.  இந்த தத்துவத்தை அறிந்து “வாய்பேசா பூரணத்தை” வணங்குமாறு அவர் கூறுகிறார்.  வாய் பேசா பூரணம் என்பது வார்த்தைகளால் விளக்க முடியாத பூரணத்தை அல்லது மோனநிலையில் இருக்கும் பூரணமான இறைவனைக் குறிக்கும். அப்போது அகத்தியருக்கு தோணுவதெல்லாம் தோன்றும் என்கிறார் சுப்பிரமணியர்.  இது மனதில், புத்தியில், பார்வையில் தோணவேண்டியவை அனைத்தும் தோணும் என்று பொருள்படும்.  இதற்கு அகத்தியர் தொடர்ந்து துரியாதீத்த நிலையைப் பார்க்கவேண்டும் என்கிறார் சுப்பிரமணியர்.  துரியாதீதம் என்பது துரியத்தையும் கடந்த நிலை.  மூலாதாரத்தில் நிலைத்து நின்று இந்த நிலையை ஆத்மா அனுபவிக்கின்றது.