41. Subramanyar laments about stupid people- ganga and deity

Verse 41

வீசுவேன் பூரணத்தை அறியாப் பேர்க்கு

விண்ணிலிடி தான் வீழ்ந்து நரகில் வீழ்வான்

காசி நதி தனிலேதான் தீர்த்தமாடிக்

கரைகாணா மந்திரங்கள் தன்னை ஓதி

வாசி நிலை அறியாமல் தெய்வம் என்று

வணங்கியவன் அலைந்திடுவான் வருவதேது

தோசிகளுக்கு எத்தனையோ சொன்னாலுந்தான்

தோற்றாது அலைந்திடுவான் கண்டுபாரே

Translation:

I will throw the pooranam for those who do not know it

With thunder striking from the sky, he will fall into hell

Bathing in the river in Kasi,

Chanting innumerable mantras

Without knowing the state of vaasi, one who

Worshipped as God, he will roam around, what is the benefit?

Even if you tell a lot to the useless people

He will whirl without realizing it, realize and see.

Commentary:

Subramanyar grants knowledge about the poornam or the fully complete state to the souls. He says that he will toss the poornam or the soul of those who do not know about it, that is, their atma will be removed from the body forcefully.  This is as impactful as a thunder striking. As the person is ignorant, he will face miseries, that is, fall into hell.   Such ignorant people are those who bathe in Ganga without realizing that the actual Ganga is the fluid that oozes from the lalaata cakra.  (This is also called akasa ganga, the akasa being the space principle in the cranium.)  They are the ones who recite countless mantras and worship external images as God without realizing that it is actually the vasi or the vital force of breath which is the God who grants all the siddhis.  Agatthiyar in his saumya sagaram says that the Divine remains within us as the vaasi and the limited soul as the fire of kundalini.  He will wander visiting countless religious sites and seeking various methods for realization.  Subramanyar laments that in spite of him telling so much these wastrels will not realize the truth. 

சுப்பிரமணியரே பூரணத்தைப் பற்றிய அறிவை, பரவுணர்வை நமக்கு அருளுபவர். அவர் பூரணத்தை வீசுவேன் என்றது ஆத்மாவை உடலிலிருந்து எடுப்பதைக் குறிக்கிறது.  இது இடி தாக்குவதைப் போன்ற வலிமையான ஒரு அனுபவம்.  அந்த மனிதன் அஞ்ஞானம் மிகுந்தவனாதலால் துன்பத்தை அனுபவிப்பான்.  அது நரகத்தைப் போன்ற அனுபவமாகும்.  அத்தகைய அறிவற்ற மனிதன் யார் என்றால் அவன் கங்கை என்பது லலாட சக்கரத்திலிருந்து கீழ் நோக்கி வரும் அமிர்தம் என்பதை அறியாமல் காசி நகரில் உள்ள நதிதான் அது என்று எண்ணி அதில் நீராடுபவன் (அந்த அமிர்தம் ஆகாச கங்கை எனப்படுகிறது) வாசிதான் பலன் அனைத்தையும் கொடுக்கும் தெய்வம் என்பதை அறியாமல் கோயிலில் உள்ள சிலைகளைக் கும்பிடுபவன் (நமது உடலில் இறைவன் வாயுவாகவும் ஜீவன் குண்டலினி அக்னியாகவும் இருக்கிறார்கள் என்று அகத்தியர் தனது சௌமிய சாகரத்தில் கூறுகிறார்) உண்மையை அறியாது ஊர் ஊராகத் திரிபவன், ஞானம் தரும் என்று பல வழிகளின் பின்னே அலைபவன்.  இந்த உண்மைகளை தான் எவ்வளவு கூறினாலும் அவர்கள் அதை ஏற்றுக்கொள்ளாமல் அலைகின்றனர் என்று சுப்பிரமணியர் வருத்தத்துடன் கூறுகிறார்.