72. Vishnu, Dharana

Verse 72

கொடுத்திட்டாள் ஒளிவாலே மாயை தோன்றிக்

குருவான தேசிஎன்று பேருமிட்டு

அடுத்திடாளென்மகனே வாவா வென்று

ஆதார மாயிருக்கும் படியாய் நின்று

தடுத்திட்டாள் தாரணையை அவர்க்குக் காட்டித்

தானானே என்றும் உரைத்தருவிலேறி

விடுத்திட்டாள் பூரணமே விஞ்சை நாதா

வேண்டியே விண்ணிலிரும் என்றாள் பாரே

Translation:

She granted these with the maya disappearing

Also naming as Desi, the guru

She bid, “My son! Come, come”

Remain as the axis.”

She accepted him showing him the dharana

Climbing the tree saying, “I became the self”

She bid, “The poorna, the lord of wisdom

You remain in the sky.”

Commentary:

The holy triad of Brahma, Vishnu and Rudar are beings with variations in the triple mala of aanava, karma and maya.  Brahma is under the influence of the all the three malas.  Vishnu is free from maya but is under the influence of aanava and karma, Rudra is under the influence of aanava.  Subramanyar is referring to this fact when he talks about Vishnu.  Vishnu is free from maya.  Sakti call him as her son as she is the mother who birthed the holy triad, they emerged from her.  Vishnu is the deity of the svadishtana and the water element.

Tirumular describes dharana (thaaranai) as tying the mind that was turned inwards firmly, preventing the downward flow of breath by holding the mulabandha, raising the prana and making it ascend through the sushumna nadi (equated to the stem of the musical instrument, veena) remaining with “unseeing eye and unhearing ear”.  It is merging the physical body with the five elements, the five elements with their subtle qualities and the mind with chittham. This causes the downward flow of nectar (water from the sky) through the central channel conferring the vision of the dance of the blissful effulgence. The breath stays within in kumbaka. Tirumular says that dharana is the process of waking up the man in the lower grounds and making him meet the lady on the high ground. 

பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்திரன் என்ற மும்மூர்த்திகளில் பிரம்மா ஆணவம், கர்மம், மாயை என்ற மூன்று மலங்களாலும், விஷ்ணு ஆணவம், கர்மம் என்ற இரண்டு மலங்களாலும், ருத்திரன் ஆணவ மலத்தாலும் ஆளப்படுகின்றனர்.  இதைத்தான் சுப்பிரமணியர் மாயை ஒளிய என்று இங்கே குறிப்பிடுகிறார்.  சக்தி விஷ்ணுவை மகனே என்கிறாள் ஏனெனில் அவளே அவருக்குத் தாய், மும்மூர்த்திகளும் அவளிடமிருந்தே தோன்றினர்.  விஷ்ணு சுவாதிஷ்டானத்தின் அதிபதி நீர் தத்துவத்தைக் கட்டுப்படுத்துபவர்.  

திருமூலர் தாரணை என்பதை இவ்வாறு விளக்குகிறார்:  மனதை உள்ளே திருப்பி மூச்சு கீழே வெளியேறுவதைத் தடுக்க மூல பந்தத்தை மேற்கொண்டு பிராணனை சுழுமுனை நாடியின் (வீணையின் தண்டு) மூலம் மேலே ஏற்றி காணமல் கண்டு கேட்காமல் கேட்டு இருப்பது என்கிறார்.  உடலை அம்பூதங்களிலும் ஐம்பூதங்களை அவற்றின் குணங்களிலும் மனதை சித்தத்துடனும் ஒன்றச் செய்வது.  இது அமிர்தத்தை கீழே இறங்கச் செய்து இறைவனின் நடனத்தைக் காணச் செய்யும்.  மூச்சு கும்பகத்தில் நிலைபெற்று இருக்கும்.  தாரணை என்பது மனிதனை கீழ் நிலங்களிலிருந்து உயர்த்தி மேல் நிலத்தில் பராபரையை சந்திக்கச் செய்வது என்று திருமூலர் கூறுகிறார்.