89. Concluding remarks on creation

Verse 89

பாரடா வாங்கார கோபமாகிப்

பார்தனிலே அனலாகி மாயை தோன்றி

ஆரடா சுழிமுனையில் அவர்தானின்று

ஆதிஎன்றும் அநாதி என்றும் ஏகமானார்

நேரடா விதையறியாத் தவத்தோர் தானும்

நிஷ்டையிலே அணுவளவு நிலைக்கெட்டாது

ஏரடா இதையறிந்து பூசை செய்தால்

என்றைக்கும் இறக்காமல் இருத்தும் பாரே

Translation:

See son, becoming the ahamkara and anger

As fire in the world, with maya occurring

Who son, in the he stands in the tip of the whorl

He became the origin and the eternal and the singularity

This is correct.  The austere ones who do not know this

Perform practices.  The state will not be attained even for an atomic quantity

Climb, if worship is performed with this knowledge

It will hold in a deathless state for eternity.

Commentary:

The above verses describe how the different deities who represent various states and principles emerged and how they perform their duties, how they remain in this world as the ahamkara or the sense of self, the anger, the fire and maya that transforms one's perception.  In this concluding version on that topic Subramanyar says that one should know this truth.  One should perform austerities with this in mind to attain the supreme state, raise the consciousness to the ajna cakra and reach the state of the Param, the origin, the eternal singularity. One should perform austerities with this knowledge in mind.  It will take one to the state of deathlessness. 

இதுவரை தெய்வங்களும் உலகத் தொழிலும் அவர்களது நிலையும் எவ்வாறு ஏற்பட்டன என்று விளக்கிய சுப்பிரமணியர் இந்தப் பாடலை முடிவுரையாக இட்டுள்ளார்.  மேற்கூறிய செயல்பாடுகள் அனைத்தும் இவ்வுலகில் அகம்காரம் அல்லது தான் என்னும் உணர்வு, கோபம், அக்னி என்றும் மாயை என்றும் விளங்குகின்றன. இந்த உண்மையை உணர்ந்து ஒருவர் சுழிமுனை எனப்படும் ஆக்ஞையில் விழிப்புணர்வை இருத்தி நிலைபெற்று நின்றால் அவர் ஆதி அநாதி ஏகம் எனப்படும் பரநிலையை அடைகிறார்.  இந்த அறிவுடன் ஒருவர் தவத்தையும் நிஷ்டையையும் மேற்கொண்டால் இந்த உயர்ந்த நிலை கிட்டும் மரணமில்லாப் பெருவாழ்வு வாழலாம் என்று சுப்பிரமணியர் கூறுகிறார்.