88. Going beyond Sadasiva

Verse 88

தேரென்ற தேவி திருப் பாதம் போற்றித்

தெளிவான யகாரமதைச் சுழினைக்கேற்றி

கூரென்ற கூர்விழியால் மனக்கண்ணாட்டி

கோடி ரவி ஒளியுடைய குறியைப் பார்த்து

வேறொன்றும் பேசாமல் வெளியைப் பார்த்து

வெட்ட வெளியாகவுந்தான் விபரமானார்

ஆரொன்றும் அறியாமல்அரூபமாகி

அடங்கலுக்குந்த தானாகி யிருந்தாள் பாரே

Translation:

Praising Devi’s sacred feet

Raising the yakaara to the ajna

Establishing the mental eye with the help of focusing the lance like sharp vision

Seeing the sign that has the brilliance of million suns

Seeing the beyond with speaking other thing

He became the supreme space/beyond the beyond

Becoming the formless beyond any identity

She remained as the locus of abidance.

Commentary:

Sadasiva, as we saw before, is a state of consciousness.  Tirumular’s Tirumandiram lists the number of “mala” operating in the different states.  For example, Brahma has the three, aanava, karma, maya active.  The number of mala decreases as we move from Brahma to Sadasiva.  Sadasiva state represents the formless form state (aruvuru).  The state beyond this is the aruva nilai or formless state, a state that has no identity, the state of nirguna.  Siddhas call this state vetta veli.  To attain this state the principle represented by yakaara should be raised to the ajna cakra (suzhinai) and the mind tied there with the sambhavi mudra of focusing the eyes at the brows.  Silence or lack of thought should be maintained.  This will take the yogin to the state of supreme space, supreme consciousness.  This state could be reached only by abiding in Sakthi. 

சதாசிவன் என்பது விழிப்புணர்வின் ஒரு நிலை என்பதை முன்பே பார்த்தோம்.  திருமூலர் தனது திருமந்திரத்தில் பிரம்மாவிலிருந்து சதாசிவன்வரை எத்தனை மலங்கள் செயல்படுகின்றன என்று கூறுகிறார்.  பிரம்மாவினிடத்தே ஆணவம் கர்மம், மாயை என்ற மும்மலங்களும் உள்ளன.  இவ்வாறு மலங்கள் ஒவ்வொன்றாகக் கழிய பிரம்மாவின் நிலையிலிருந்து சதாசிவநிலை வரை விழிப்புணர்வு உயருகிறது.  சதாசிவ நிலை அருவுரு நிலை.  இதனைக் கடந்தால் பெறுவது அருவ நிலை.  அதைத்தான் இப்பாடல் குறிப்பிடுகிறது.  அந்த நிலையை அடைய யகாரத்தில் சுழினை எனப்படும் ஆக்ஞையில் நாட்டி, கண்களை சாம்பவி முத்திரையில் புருவ மத்தியில் நிறுத்தி, மனக்கண்ணைத் திறந்து பேச்சற்ற மவுன நிலையில் அதாவது எண்ணமற்ற நிலையில் இருக்கவேண்டும்.  அப்போது பெறுவது வெட்ட வெளி, எவ்வித குறியீடுமற்ற, இதுதான் என்று குறிப்பிட முடியாத நிர்குண நிலை.  இதை சக்தியிடம் சரணடைந்தே பெற முடியும்.